De vuurproef

Ik heb nu een blog, dan kan ik er net zo goed een terugblik op het eerste optreden van The Stitch in 't Slot (11/02/06) op zwieren, niet?
Vooraf gierden de zenuwen als nooit tevoren door mijn keel, darmen en testikels, hetgeen eigenlijk op twee verschillende manieren kon uitdraaien; compleet de mist ingaan wegens te verkrampt spelen of dat tikkeltje concentratie en alertheid voor de dag leggen dat toch wel nodig blijkt te zijn sinds we zonodig een andere koers willen varen. Gelukkig werd het de tweede optie. Al bij al was en ben ik zeer tevreden over het optreden, we beseffen zelf waar onze zwakke punten liggen en hoe we daaraan kunnen sleutelen (veel live spelen vooral) dus al wat minder goed was kan in principe verholpen worden. Er is ook niks verkeerd gelopen op het podium, die kans is toch wel reëel omdat we in tegenstelling tot vroeger echt samen muziek maken en goed moeten luisteren naar elkaar om 'juist' te zitten. In het speed/hardrock tijdperk was het simpelweg zaak je eigen partij foutloos af te rammelen om een sterk optreden af te leveren.
Omdat we nog maar 5 nummers hadden (nu nog steeds) was de setlist rap gemaakt, zonder dat iemand zich minder goed voelde bij de uitgekozen nummers (4) of de volgorde ervan, altijd mooi meegenomen...
Opener was 'Capesize' dat nogal bruut begint en na twee minuten overgaat in een jazzy of zelfs latin getint sfeeropbouwend streepje muziek (ik kan echt geen andere omschrijving vinden) waarin ons gepiemel ongebreideld een aanvang mag nemen tot we op één of andere gekke manier terug overgaan naar het eerste deel van het nummer. Altijd zeer leuk om te spelen, alsook het volgende nummer, dat de werktitel 'Gestapo' had meegekregen (omwille van het ritme dat aan een marcherend leger doet denken, voor zij die niet weten dat wij linkse ratten, homo's en/of joden zijn - aan u om uit te maken wie de hetero is). Eén van onze doelen is om alle nummers zo goed mogelijk in elkaar te laten overvloeien, wat in 't Slot nog niet zo geweldig goed gelukt was door de te eentonige soundscape/noise-stukken, maar wat normaal gezien telkens beter en beter zou moeten gaan. Tussen nummer 2 en 3 (Feel It) liep het mijns inziens zeer gesmeerd; het, ahum, thema dat door de bas wordt ingezet kwam perfect uit de noise-uitlopers van 'Gestapo' en ook het nummer zelf ging als vanzelf, misschien wel mijn favoriet.
Over het laatste, meest toegankelijke nummer van de set (wat velen het beste en slechts enkelen het minste vonden) besloten we even na het optreden dat we het niet meer zouden spelen. Het was niet echt leuk (teveel automatische piloot), het wrong bij de meesten omdat het contrast met de rest van de numers te groot was, en patati patata...
Ik geloof dat we klokten op een half uur, wat lang genoeg is, zeker in een jeugdhuis in Wortel, daar zitten ze logischerwijs niet echt te wachten op een combinatie van soundscapes, harde rock en noise, eerder op een hitgevoelige poprockgroep als 'A Brand' die een degelijk staaltje, euh, poprock afleverde. Daar is helaas ook alles mee gezegd, hoewel ik de single zeer te pruimen vind.
Ons setje in de KJ zal er dus lichtjes anders uitzien. Blij dat dat kan met slechts 5 nummers op ons palmares en ook handig dat we zulke goede knippers en plakkers (producers?) zijn. Ik hoop dat ik me tijdens en na dat optreden weer zo bevrijd zal voelen (melig, dat wel ja, maar daarom niet minder waar). Ik hoop ook dat mijn versterker nog gefikst wordt tegen dan...